1-آرامش در سایه ى توکّل و یاد خدا
قبل از رسیدن آقا سیّد عبدالهادى شیرازى ـ رحمه اللّه ـ به مرجعیّت، در حضور ایشان سخن از قحطى و گرانى شد، فرمود:
«وَ لِلَّهِ خَزَآلـءِنُ السَّمَـوَ تِ وَ الاْءَرْضِ»(1) گنجینه هاى آسمان ها و زمین از آن خداست. به چیزى غیر از توکّل و یاد خدا براى انسان آرامش حاصل نمى شود. و چیزى غیر از اعراض از یاد خدا و غفلت، زندگى را تلخ و ناگوار نمى کند.
1. سوره ى منافقون، آیه ى 7
2-غیر از خدا همه چیز فانى است
نه ایمان اهل ایمان را داریم و نه یقین اهل یقین را. یا باید بگوییم: فردایى نیست و مانند حیوانات تکلیف نداریم و یا این که مأمنى و پناهگاهى از عذاب الهى پیدا کنیم؛ زیرا غیر از خدا چیزى نیست که بتواند از ما دستگیرى کند. پسر نوح ـ علیه السّلام ـ هم براى فرار از عذاب الهى به غیر خدا پناه برد و گفت :
«سَـئاوِى إِلَى جَبَلٍ یَعْصِمُنِى مِنَ الْمَآءِ»(1) به زودى به کوهى پناه مى برم تا مرا از غرق شدن در آب حفظ کند.
فردا غیر از خدا همه چیز فانى است، « وَ اللَّهُ خَیْرٌ وَأَبْقَى »(2) تنها خدا، خیر و پاینده تر است.
1. سوره ى هود، آیه ى 43.
2. سوره ى طه، آیه ى 73.